ఓ వీధి నాటకం!

* నాకూ... ఓ లవరుంది (బాగోలేదు)

-ఎం.డి., September 9th, 2011

తారాగణం:
కృష్ణుడు, రితిక, ఎం.ఎస్.నారాయణ
గీతాసింగ్, హేమ, అలీ, మాస్టర్ భరత్
తాగుబోతు రమేష్ తదితరులు
కెమెరా: ఎస్.డి.జాన్
సంగీతం: కె.ఎం.రాధాకృష్ణన్
నిర్మాణం: శ్రీ శివపార్వతి కంబైన్స్
నిర్మాత: కె.సురేష్‌బాబు
దర్శకత్వం: ఎం.రాంవెంకీ

కథంటూ ఉంటే - ఏదో విధంగా గట్టుకి చేరొచ్చు. కేవలం ‘పర్సనాలిటీ’తో కామెడీ ట్రాక్ అంటే ఆలోచించాల్సిన విషయమే. ‘వినాయకుడు’ లేదా ‘విలేజ్‌లో వినాయకుడు’ ‘ఏం మాయ చేశావె’లో టన్నుల కొద్దీ అమాయకత్వాన్ని వొలకబోసిన కృష్ణుడు - పొరపాటునో గ్రహపాటునో ‘బొమ్మరిల్లు’ సెటైర్‌లో అనుకుంటే ఈ విధంగా అనుకొని ఉండొచ్చు. ‘అంతా మీరే చేశారు? ఏదో నా మానాన నేను ‘అమాయకుడి’ పాత్రలు వేసుకుంటూ ఇండస్ట్రీలో బతికేస్తూంటే - హీరో ఇమేజ్‌లో ఇరికిస్తానన్నారు? కానీ ఏం చేశారు?’ అని ప్రశ్నించుకుంటాడు. అసలు కథ అనే పదార్థానికి సరిపడిన పాళ్లు అస్సల్లేవు. భారీకాయాన్ని (?) పెళ్లి చేసుకుని ఏ అమ్మాయి మాత్రం సుఖపడుతుంది? ఒకవేళ ఏదో రీజనింగ్ దొరికి చేసుకుందే అనుకుందాం అన్న చిన్న కానె్సప్ట్‌తో అల్లుకున్న గజిబిజి కథలో అర్థంపర్థంలేని సన్నివేశాల గోల - క్లాస్ డెత్ బ్యూరో హేల వెరసి ఈ చిత్రాన్ని ‘పాడె’ మీద పడుకోబెట్టి శుభం కార్డుకి బదులు ‘డెత్’ కార్డు పడేశాయి.
కథకుడు కేసెట్ల మీద కేసెట్లు చూసే తరహా అనుకుంటా. ఆయా చిత్రాల ప్రభావం నుంచీ బయటపడలేక - కాళిదాసు కవిత్వం కొంత - నా పైత్యం కొంత అన్నట్టు - రీళ్లకి రీళ్లు మడతేశాడు. పైపెచ్చు ‘క్లాస్ డెత్ బ్యూరో’ అనే సబ్జెక్ట్‌ని తెరకెక్కించి వీళ్లేదో సమాజ సేవ చేసేస్తున్నట్టు బిల్డప్ తనకి తాను ఇచ్చేసుకుని కథని ‘పాడె’కి కట్టేస్తే ప్రేక్షకుడికి మిగిలేది కాటికాపరి బతుకే.
ఇది కథ కాదు వ్యధ. ఓంకార శాస్ర్తీ (ఎం.ఎస్.) పుత్రరత్నం కృష్ణశాస్ర్తీ (కృష్ణుడు). పగలంతా పరమ నిష్టాగరిష్టుడు. నిత్యం ధూప దీప నైవేద్యాల మధ్య - స్వామివారి సేవలో తరిస్తూంటాడు. కానీ యువ రక్తం.. మనసు చంచలం కదా. దేవాలయానికి వచ్చే అందమైన అమ్మాయిల్ని చూసినా.. పౌరోహిత్యం పేరిట పెళ్లిళ్లకు వెళితే అక్కడి కాంతమణుల్ని చూసినా - కలలు కనటం ఆనవాయితీ. ఇటువంటి చంచల స్వభావానికి ఆనకట్ట వేయలేక పోతాడు. చిట్టచివరికి ‘నాకూ ఓ లవరుంది’ అనిపించుకోవాలనుకుంటాడు. ఏది ఏమైతేనేం - ఒకానొక శుభ ముహూర్తంలో నీలిమ (రితిక) పరిచయమవుతుంది. అది స్నేహంగా మారుతుంది. ఆ స్నేహాన్ని ప్రేమ అనుకుంటాడు కృష్ణుడు. హీరో అన్న తర్వాత విలన్ లేకుంటే ఎలా? ఆ విలనే నీలిమ బావ. కృష్ణుడికి నీలిమకి మధ్య ఏ సన్నివేశం జరిగినా అది ప్రేమగా భ్రమిస్తూంటాడు కృష్ణుడు. మరోవైపు కృష్ణుడి మరదలు అంబుజాక్షిని పెళ్లి చేసుకోవాల్సిందేనంటూ పట్టుబడతాడు ఓంకార శాస్ర్తీ. ఇదెటు తేలే వ్యవహారం కాదని.. నీలిమని ప్రేమిస్తున్నట్టు చెప్పలేక.. ఆ అమ్మాయి వేరొకరిని ప్రేమిస్తుందని తెలుసుకుని ఆత్మహత్య చేసుకోవాలనుకుంటాడు. ఆత్మహత్యా నేపథ్యంలో ‘క్లాస్ డెత్ బ్యూరో’ ఇన్‌చార్జి పరిచయమవుతాడు. ఇంతలో కృష్ణుణ్ణి చంపేయమని ఐస్ రాజ్ (అలీ)ని నియమిస్తాడు నీలిమ బావ. ఇన్ని మలుపుల మధ్య కథ ఎక్కడికో వెళ్లిపోతుంది.
ఓంకార శాస్ర్తీ కేరెక్టర్‌ని మొదటి సన్నివేశంలోనే పిల్లల చేత ఛీ కొట్టించి.. రాన్రాను ఆ పాత్ర గంభీరాన్ని సంతరించుకోవటం చూస్తూంటే - కథకుడికి ఏ మాత్రం అవగాహన లేదనిపిస్తుంది. ఇదే కృష్ణుడి విషయంలోనూ జరిగింది. కేరెక్టర్‌లో అమాయకత్వం పాలు చాలావరకూ తగ్గిపోయింది. కృష్ణుడు డైలాగ్ డెలివరీలోనూ ఫేస్ ఎక్స్‌ప్రెషన్స్‌లోనూ ఏదో తెలీని లోపం కొట్టొచ్చినట్టు కనిపిస్తుంది. ఇది దర్శకుడి అవగాహనా రాహిత్యమే. ఇక ఐస్ రాజ్ కథ - ఆనాటి ‘పుష్పక విమానం’లో ఓ కేరెక్టర్‌ని పోలి ఉంటే - ‘బొమ్మరిల్లు’ సెటైర్.. లాంటివెన్నో మధ్యమధ్య పలకరిస్తూ - ప్రేక్షకుణ్ణి తాను చూస్తున్నది సినిమా కాదు - ఏ వీధి నాటకమో అనిపించేట్టు ఉంటుంది. సన్నివేశాలకు సన్నివేశాలు మరీ పేలవంగా సాగిపోతూంటాయి. దీనికి తోడు ఒక్క కృష్ణుడినే భరించలేక పోతున్నామంటే - కనిపించిన ప్రతి కేరెక్టర్ కేజీల కొద్దీ బరువుతో స్క్రీన్‌కి మరింత ‘నిండుదనాన్ని’ తెచ్చిపెట్టాయి. ఒకటో కృష్ణుడు, రెండో కృష్ణుడు, మూడో కృష్ణుడు అన్నట్టు ఎవర్ని చూసినా ‘్భరీ’ కాయాలే. ఇక చీప్ కామెడీ ట్రిక్స్ ప్రయోగంలో భాగంగా - ‘క్లాస్ డెత్ బ్యూరో’ని ప్రతిసారీ తెర మీదికి తేవటంతో ఒకింత స్మశాన వైరాగ్యం కలిగిన మాట వాస్తవం. వెనకటికి బాపు తన చిత్రం మీద తానే ‘యెటకారం’ చేసుకునే నిజాయితీని దర్శకుడు అక్కడక్కడ ప్రదర్శించటం చూస్తూంటే పులిని చూసి నక్క వాత పెట్టుకున్న చందం.
తనని కాపాడాడన్న ఒకే ఒక్క కారణంతో - నీలిమ కృష్ణుణ్ణి పెళ్లి చేసుకోవటం అంత సమంజసంగా అనిపించలేదు. ఇన్ని సమస్యల నడుమ - కృష్ణుడితో అన్ని వేషాలు వేయించాల్సిన అవసరం ఉందా? కృష్ణుడి ముందు రితిక మరీ సన్నగా.. పిట్టకి మల్లే ఉంది.
హాస్యం పేరిట ‘వెకిలితనాన్ని’ వొలకబోసి ప్రేక్షకుల్ని ఆకట్టుకోవటం ఈ తరహా కాదేమో?! ఏతావతా ఫస్ట్ఫా అంతా ఒకటో కృష్ణుడి ‘లవ్ ట్రాక్’ ఐతే - రెండో కృష్ణుడిగా వేణు ‘డెత్ ట్రాక్’ నడిచి ప్రేక్షకుల్ని త్రిశంకు స్వర్గంలో నిలబెట్టింది.