గాడితప్పిన కథ
-ఎం
* బ్రమ్మిగాడి కథ
తారాగణం:
వరుణ్‌సందేశ్, అస్మితాసూద్
కృష్ణుడు, పూనమ్‌కౌర్
బ్రహ్మానందం, అలీ
నాగినీడు, జయప్రకాష్‌రెడ్డి
శివప్రసాద్ తదితరులు
సంగీతం: కోటి
ఫొటోగ్రఫీ: జవహర్‌రెడ్డి
నిర్మాణం: మల్టీడైమన్షన్స్
ఎంటర్‌టైన్‌మెంట్స్ ప్రై.లి.
నిర్మాత: రజత్ పార్థసారధి
దర్శకత్వం: వి.ఈశ్వర్‌రెడ్డి
కథలో సరైన ట్విస్ట్ లేనప్పుడు దానికి కొన్ని మసాలాలు వేసి పోపుపెట్టడం అవసరమే! అయితే కొన్ని విచిత్రమైన మలుపులున్నప్పుడు స్క్రిప్ట్ పకడ్బందీగా వుండాలి కదా? ఒక పాత్రద్వారా జరగబోయేది కొంచెం సస్పెన్స్‌గా చెప్పుకుంటూ వెళ్లాలి. అయితే సస్పెన్స్ క్రియేటర్ హాస్యగాడైతే...సదరు హాస్యం వర్కవుట్ అవుతుందా, లేక సస్పెన్స్‌ను ప్రేక్షకులు ఆస్వాదిస్తారా? అని చూసుకుంటే ఈ చిత్రం పేరు మరోలా ఉండేది. కథలు చెబుతుంటే వినడానికి బానే ఉంటాయి. అయితే కథలో చెబుతున్నట్టుగా మన జీవితాల్లో జరుగుతుంటే ఆసక్తిగానే ఉంటుంది. అటువంటి ఆసక్తిని పెంచడానికి చేసిన ప్రయత్నమే ఈకథ.
శివ (వరుణ్ సందేశ్) గుల్బర్గాలో చదువుకోసం బయలుదేరుతాడు. మధ్యలో తన కోసం ఎదురు చూస్తున్న మామ (జయప్రకాశ్‌రెడ్డి) ఇంటికి వెళ్లవలసి వస్తుంది. అతని ప్రయాణంలో ఆపదలో ఉన్న మాయ (అస్మితాసూద్) తారసపడుతుంది. కొందరు రౌడీలు ఆమెను అంతం చేసే ప్రయత్నంలో ఉంటారు. వారినుండి శివ సాయంతో తప్పించుకునే ప్రయత్నం చేస్తుంది మాయ. ఒకవైపు హంతకులు ఈ జంటను వెంబడిస్తుంటే, శివ మామ తరఫు మనుషులు కూడా ఈ జంటను పట్టుకునేందుకు తరుముతుంటారు. ఈ రెండు గ్రూపులకు చిక్కకుండా వారెలా తప్పించుకున్నారు అనేది, అసలు మాయ ఎవరు? ఆమె వెనుక కథేంటి అనేది ఒక ట్రాక్. అయితే ఈ కథంతా సినిమా తీయబోతున్న జయప్రకాశ్‌రెడ్డికి సినీ డైరక్టర్ బ్రహ్మం (బ్రహ్మానందం) తన కథగా చెబుతుంటాడు. ఒక ఫ్రేమ్‌లో బ్రహ్మం కథ చెబితే మరో ఫ్రేమ్‌లో కథలో ఉన్నట్టుగానే శివ ప్రవర్తిస్తుంటాడు. ఈ విషయాన్ని గుర్తించిన జయప్రకాశ్‌రెడ్డి తన అల్లుడు ఎక్కడికి వెళ్లాడో బ్రహ్మం ద్వారా కనుక్కుంటూ అక్కడికి రౌడీలని పంపించడం తద్వారా మరికొంత హాస్యాన్ని అందించడం మరో ట్రాక్. చివరికి రెండు గ్రూపుల్లో ఏ గ్రూప్‌కి ఈ జంట చిక్కింది అన్నది మిగతా కథ.
గతంలో వచ్చిన ‘ఎ ఫిలిం బై అరవింద్ థ్రిల్లర్‌గా వస్తే, దానికిది కామెడీ వెర్షన్ అనుకోవచ్చు. ఒక్కడు, వసంత కోకిల లాంటి చిత్రాలు గుర్తొస్తాయి. జరగబోయే సంఘటనలను రచయిత చెప్పడం, అవే సంఘటనలు ఖచ్చితంగా జరగడం, చివరికి హీరో చనిపోతాడని కధలో ఉండడం, తద్వారా సస్పెన్స్‌ని క్రియేట్ చేసేందుకు ప్రయత్నించారు. అలాగే హీరోయిన్ ఆపదలో ఉంటే హీరో రక్షించుకుంటూ వెళ్లడం ‘ఒక్కడు’ చిత్రంలో మనం చూశాం. ఈ ట్రాక్‌ను కూడా హాస్యంగా రూపొందించే ప్రయత్నం చేశారు. వసంత కోకిలలో శ్రీదేవి తన జ్ఞాపకాలను మర్చిపోవడం అనేది మనకు తెలుసు. అయితే చిత్రం క్లైమాక్స్‌లో సదరు జ్ఞాపకాల విషయాన్ని వదిలేసినట్టయింది. కథాపరంగా సస్పెన్స్, హాస్యం, రెండు ట్రాక్‌లు నడిపించే ప్రయత్నం కొంత సఫలమైనట్లే. అయితే కమెడియన్ బ్రహ్మానందం సస్పెన్స్‌తో కథ చెప్పడం తేలిపోయింది. లవ్‌స్టోరీ కాకపోయినా అందులో ఏదో ఉన్నట్టుగా చెప్పే ప్రయత్నం చేశారు. కామెడీకి పెద్ద పీట వేసినా, కృష్ణుడు పాత్ర ప్రాధాన్యత లేక వెలవెలపోయింది. హీరో హీరోయిన్‌పై జాలితో ప్రేమించాడా? అసలు హీరోయిన్ తను పూర్తి ఇష్టంతోనే హీరోతో ప్రేమలో పడిందా? అనే విషయంలో క్లారిటీ లేదు. ప్రతి పాత్ర కూడా దానికి తగ్గట్టు ప్రవర్తించక విపరీత ధోరణిలో నటిస్తాయి. హీరో హీరోయిన్లు ఇద్దరూ చిత్రంలో ఎక్కువ భాగం పరిగెత్తుతూనే గడిపారు. ఈ ప్రయాణంలో అనేక పాత్రలు ఎదురవుతాయి. ఆ పాత్రల ద్వారా హాస్యాన్ని పిండే ప్రయత్నం చేసినా అది వృథా అయింది. క్రీడారంగంలో జరిగే మోసాలు, దారుణాలు కొంత చూపించే ప్రయత్నం బాగుంది. అదే రూట్లో మరికొంత కథను చేర్చుకుంటే చిత్రానికి నిండుదనం వచ్చేదేమో!
నటుల్లో వరుణ్‌సందేశ్, అస్మితాసూద్ సరైన నటన కనబరచలేకపోయారు. కొంతలో కొంత బ్రహ్మానందం, జయప్రకాశ్‌రెడ్డి కాంబినేషన్ హాస్యాన్ని పండించింది. కృష్ణుడి పాత్ర రొటీన్‌గామారింది. కెమెరా పనితనం డల్‌గా కనిపించింది. హైదరాబాద్‌లో వున్న లొకేషన్లన్నీ చిత్రంలో ఉపయోగించుకున్నారు కానీ కెమెరా క్లారిటీ మిస్ అవడంతో అవన్నీ బాగా కనిపించలేదు. కోటి సంగీతంలో ‘చెప్పలేనిమాట చెప్పుకుంటే’ పాట బాగుంది. ఎడిటింగ్, మాటలు ఫర్వాలేదు. దర్శకత్వపరంగా స్క్రిప్టులో మరికొంత బాగా చేసుకుంటే చిత్రం తీరు మరోలా ఉండేది. మొత్తానికి సాదాసీదా చిత్రంగా ‘బ్రమ్మిగాడి కథ’ మిగిలిపోయింది.
No comments:
Post a Comment